آرزو دارم ..............

آرزو دارم فراموشت کنم اما چگونه؟

 

از نهیب سینه خاموشت کنم اما چگونه؟

 

آرزو دارم در آغوشت کشم بی محابا اما چگونه؟

 

دستهایت را بگیرم پیش چشمانت بمیرم

 

زلف خودرا همچو پوشت کنم اما چگونه ؟

 

سر به دامانت گزارم تا که جان در سینه دارم اما چگونه؟

 

خواب نازی کنج آغوشت کنم اما چگونه ؟

 

 اما چگونه    چگوووووووووووووونه؟

        

داری می آئی ای دوست

ای همیشه زنده ام ، داری می آیی

نکند بیایی و نباشم!

هنوز کثیفم

هنوز دارم فرو می روم

در (من)!

 در مردابی که می گوید دوستم دارد!

این من آلوده به من!

باز هم بگو گریه نکن تا بشنوم

باز هم بخوان که می آیی

با تو سخن می گویم

تصویری مات و عزیز...

به سکوت وفادار خواهم ماند ...

شب است و خواب حرام!

داری می آیی ای دوست...

داری می آیی ... 

قورت می دهم

همه دلتنگیهایم را

و تلخ نوشته هایم را

سر می کشم

انکار نمی کنم

لج کرده ام

که برایت بنویسم

گریه کنم

عاشقت بمانم

لج کرده ام

دوستت داشته باشم

دلم می خواهد باور کنی

دوستت دارم

همین

یلدا یعنی یادمان باشد زندگی آنقدر کوتاه است که یک دقیقه بیشتر با هم بودن را باید جشن گرفت
 
*******************************
تو خوبی!
تو بهترینی!
تو بالاترینی!
.
.
.
.
.
اینم از هندونه شب یلدات. بذارشون
تو یخچال خنک شه ! و یلدا مبارک!
 
********************************
محفل آریائی تان طلائی
دلهایتان دریائی
شادیهایتان یلدائی
مبارک
باد این شب اهورائی


 
*****************************.
عمرتون 100 شب یلدا
دلتون قد یه دریا
توی این شب های سرما
 یادتون همیشه با ما
دل خوش باشه نصیبت
غم بمونه واسه فردا
شب یلدا مبارک
 
 
 
بیا ای دل کمی وارونه گردیم
برای هم بیا دیوونه گردیم
شب یلدا شده نزدیک ای دوست
برای هم بیا هندونه گردیم
شب یلدا مبارک
 *****************************
روی گل شما به سرخی انار
شب شما به شیرینی هندوانه
خندتون مانند پسته
و عمرتون به بلندی یلدا
شب یلدا مبارک
 
*******************************
حتی طولانی ترین شب نیز 
به خورشید می رسد 
 
******************************
 
روی گلتون به سرخی انار شباتون به شیرینیه هندوانه
خندیدنتون مثله پسته و عمرتون به بلندیه هزاران یلدا...

 

زمزمه می کنم که :
من از نسل شب شکنان روزگارم ، من از نسل نورآفرینان پاک ، از سلاله پاک آریائیان بردبارم ،
منم میراث هزار ساله زمین ، همان شرق تا غرب گسترده آغوش ، همان پیام آور مهر و دوستی ،
همان گرفته درفش آشتی بر دوش،
نه خود ستیزم ، نه دیگر ستیز
مرا و یادگاران مرا به نیکی یادآر
که یادگار یادگاران من ، همه شادی است و شادمانی ؛

یلدا نام فرشته ای است، بالا بلند، با تن پوشی از شب و دامنی از ستاره
یلدا نرم نرمک با مهر آمده بود
با اولین شب پاییز آمده بود
و هر شب ردای سیاهش را قدری بیشتر بر سر آسمان می کشید
تا آدمها زیر گنبد کبود آرامتر بخوابند
یلدا هر شب بر بام آسمان و در حیاط خلوت خدا راه می رفت
و لا به لای خواب های زمین لالایی اش را زمزمه می کرد
گیسوانش در باد می وزید و شب به بوی او آغشته می شد
یلدا شبی از خدا پاره ای آتش قرض گرفت
آتش که می دانی، همان عشق است
یلدا آتش را در دلش پنهان کرد تا شیطان آن را ندزدد
آتش در وجود یلدا بارور شد
فرشته ها به هم گفتند:
یلدا آبستن است. آبستن خورشید
و هر شب قطره قطره خونش را به خورشید می بخشد
و شبی که آخرین قطره را ببخشد، دیگر زنده نخواهد ماند
فرشته ها گفتند:
فردا که خورشید به دنیا بیاید یلدا خواهد مرد
یلدا آفرینش را تکرار می کند