هر چند از این دوری و چشمان قشنگت گله داریم

 

تا لحظهء خوبی که بیایی، من و دل حوصله داریم

 

گفتی من و تو، قسمت یک پنجره باشیم قبول است

 

هر چند به اندازهء پرواز و قفس، فاصله داریم

 

یادت نرفته است عزیزم، که اگر درد سری هست

 

از خندهء آن روز، از آن کوچه، از آن یک بله داریم

 

دیگر همه را گردن این قسمت و تـقدیر نینداز

 

تـقدیر کدام است؟ ببین، ما خود مسئله داریم

 

عیب از خودمان نیست؟ که تا پای قراری به میان است

 

هی صحبت کمبود زمان می شود و مشغله داریم

 

انگار محال است که ما قسمت یک پنجره باشیم

 

حالا که به اندازهء پرواز و قفس فاصله داریم