تقدیم به کسانی که قلب کوچکشان همیشه دریای ست

 

 

 

 

 

واژه ها پر معنا

جمله ها بی معنا

این چه احساس غریبی ست

این چگونه عادتیست

واژه ها در جمله ها چگونه ساده می شوند

چرا در بیهودگی ها اینچنین گم می شوند

وقتی از پیچ و خم ناگفتنی ها می گذرند

ساده و با رزش اند

مثل یک گوهر کم یاب

توی مشت گرم خواب

نه کنار در باز پنجره

نه رو طاقچه اتاق

پا به پای نور فانوسهای شب

در مسیر حرف عشق و زندگی

واژه ها با ارزش اند

گرچه ارزشها دگر خالی زمفهوم شده اند

تو این دوران غریب

ولی در عالم احساس بزرگ شاعری

توی لحظه های بارانی

در کنار واژه ها

حفظ ارزشها همیشه ارزش است

بی حضور واژه ها

ارزشی هرگز ندارد لحظه ها

لحظه لحظه غرق واژه زندگی باید نمود این زندگی را