به  تو سلام می کنم........

 

به تو سلام می کنم ، کنار تو می نشینم

و در خلوت تو شهر بزرگ من بنا می شود.

 

 

اگر فریاد مرغ و سایه علفم

در خلوت تو این حقیقت را باز می یابم

 

¿

 

خسته ، خسته ، از راه کوره های تردید می آیم

چون آینه ئی از تو لبریزم

هیچ چیز مرا تسکین نمی دهد

نه ساقه بازوهایت ، نه چشمه های تنت

 

¿

 

بی تو خاموشم ، شهری در شبم

تو طلوع می کنی

من گرمایت را از دور می چشم و شهر من بیدار

                                                           می شود.

با غلغله ها، تردیدها، تلاش ها ، و غلغله مردد

                                                           تلاش هایش،

 

دیگر هیچ چیز نمی خواهد مرا تسکین دهد

دور از تو من شهری در شبم

                                    ای آفتاب

و غروبت مرا می سوزاند.

 

¿

 

من به دنبال سحری سرگردان می گردم

تو سخن می گویی ، من نمی شنوم

تو سکوت می کنی ، من فریاد می زنم

 

بامنی با خود نیستم

 

و بی تو خود را در نمی یابم

 

 

دیگر هیچ چیز نمی خواهد، نمی تواند تسکینم بدهد.

 

¿

 

اگر فریاد مرغ و سایه علفم

این حقیقت را در خلوت تو بازیافته ام

 

حقیقت بزرگ است و

                           من کوچکم

                                        با تو بیگانه ام

فریاد مرغ را بشنو

سایه علف را با سایه ات بیامیز

مرا باخودت آشنا کن ،

                          بیگانه من

مرا با خودت یکی کن.