همه اونایی که دلاشون آسمونیه ،‌ نگاهشون بارونیه ، خنده هاشون بی ریاست

گریه هاشون رنگ یه دنیا شبنمه ، به همه چیزهایی که تمنای درونیشونه برسن


دنیای سبز دوستی ها ، یه دنیای بی خزونه ، اگه باغبون دلامون دریچه ها رو روی هجوم تردیدها ببنده ، ما برای به یاد هم بودن ، به چند خط نوشته ، یه شاخه گل مریم ، یه عکس یادگاری وخیلی چیزهای دیگه نیازی نداریم . برای این که من و تو یاد هم باشیم ، تنها یه خاطره هم میتونه‌، خاطره ساز دوستی های ابدیمون باشه
خاطره کوچیکی از همه باهم بودنهامون. حالا دیگه تداوم دوستیمون ، دست خودمونه، به این که چقدرنسبت به هم صادق باشیم ، بی ریا باشیم و با ایمان نمی دونم کجای راه دوستی هستم‌، ابتدا یا نیمه راه ، اما هر جا که باشم ، بذار آینده دوستیمون رو با این جمله زلال کنم که : دوستت دارم ، دوست من