چشمانت را برای زندگی می خواهم اسمت را برای دلخوشی می خوانم

 

 دلت را برای عاشقی می خواهم صدایت را برای شادابی می شنوم

 

دستت را برای نوازش و پایت را برای همراهی می خواهم عطرت را برای

 

مستی می بویم خیالت را برای پرواز می خواهم و خودت را نیز برای

 

پرستش

 

عاشقی را شرط اول ناله وفریاد نیست تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد

 

 نیست عاشقی مقدورهر عیاش نیست غم کشیدن صنعت نقاش نیست

 

 

 

انقدر برایت در زمین ستاره کاشته ام که ابرها هم رو سفید شده اند !زیبا

 

چشمهای بارانیم پر از دلواپسی است دلم تنگ است حواسم پرت تو باز هم

 

 میگویی حوصله کن انقدر برایم نوشته ای حوصله کن نازک من که دیگر

 

باورم شده دوستم داری 

 

 

 

چنان دلگیرم از دنیا، که خود را هم نمی خواهم به این زخم دل خونین دگر

 

مرهم نمی خواهم همه نامهربانانند در این دنیای پرتذویر چنین شد حاصل

 

عمرم...که جز مرگم نمی خواهم